Las wyrski, Paprocany

Rano było słońce, więc postanowiłem, że w wolnej chwili pojeżdżę. W międzyczasie zrobiło się pochmurnie.

Pojechałem do Wilkowyj, później w las w stronę Żwakowa. Dalej przejechałem się nowo oznakowanym (albo dopiero niedawno przeze mnie zauważonym) odcinkiem trasy opisanym jako „Wyry”. Odcinek ten łączy skrzyżowanie szlaków za Żwakowem z trasą prowadzącą do wyrskiej leśniczówki. Później lasem do osiedla Sosnowego i jeszcze do Paprocan. Nie wiem co mnie pokusiło, by wydłużyć sobie powrót o kilka km i jechać przez miasto. Ruch był niemiłosierny, rozpadało się, zaczęło wiać i było już całkiem wrednie.

Chociaż dobrze, że wreszcie trochę popadało. Dobrze też, że w nocy ma być powyżej zera, bo byłaby jutro powtórka dzisiejszej porannej gołoledzi.