Pętla Beskidzka 2012: objazd trasy

Sam objazd trasy udał się średnio z dwóch zasadniczych powodów:

- bardzo częste przerwy; nie chodzi o to, że ktoś podjeżdżał wolniej, bo podjazdy każdy pokonywał swoim tempem i reszta solidarnie czekała na górze. Zbyt często się ktoś gubił - jedna osoba, w dodatku niemająca telefonu, zgubiła się tak, że po ponad półgodzinnych, nieudanych poszukiwaniach pojechaliśmy dalej (spotkaliśmy się dopiero przy samochodach w Wiśle),
- pod koniec ja z 2 kolegami pomyliliśmy trasę i nieco ją zmodyfikowaliśmy (skracając o kilka km przy okazji).

Ruszyliśmy spod skoczni narciarskiej w Wiśle i od razu mamy podjazd pod Stecówkę, wpierw asfalt beznadziejny, później idealny - co ciekawe wąska trasa w lesie wylana asfaltem. Droga się wije pod górę dość długo, ale jest sporo momentów na odpoczynek. Poza tym w cieniu jedzie się przyjemniej.

Dalej się zgubiliśmy i odbiliśmy na zameczek zamiast Kubalonkę, więc nie wiem, jak wygląda reszta trasy. Nie ominęliśmy jednak wiele.

Reasumując - jechało się dobrze, choć przerwy wytrącały z tempa (z drugiej strony może bez odpoczynków nie jechałoby się aż tak dobrze:) ). Inna rzecz, że nie podjeżdżaliśmy Salmopolu 2x, tak jak to ma być na Pętli. Przy 90 km w nogach obawiam się, że nawet średnio-trudny Salmopol da mi w kość. No ale o tym się nie przekonam, jeśli nie pojadę:) Oby tylko pogoda była taka jak dziś - 25 stopni, lekki wiaterek.