Znów z Darkiem F. Piękny trening wytrzymałościowy, aż 85% trasy przejechana w strefie tlenowej, a mimo to średnia z treningu wyniosła 32,4 km/h. Do tego pogoda dopisała. Szkoda, że na weekend ma się popsuć, bo liczyłem na mocne przepalenie na niedzielnej ustawce. A w przyszły weekend 2-etapowy Puchar Równicy!

Z Darkiem trening wytrzymałościowy: Świerczyniec, Bieruń Nowy, Lędziny, Bieruń Stary, Świerczyniec. Wreszcie przyszedł nadajnik prędkości do Sigmy i mam wszystkie dane. Od razu lepiej się jeździ!

Pierwszy raz w tym roku Łaziska, pierwszy raz w tym roku +25°C. Solidnie dałem sobie popalić na tamtejszych podjazdach, piszę to dzień później i jestem cały obolały. Ale tak miało być:) Dziś regeneracja.

Pełen luzik, chciałem zrobić sobie lekki rozjazd po wczorajszym treningu w górach. Nogi zabetonowane, ciężko kręciło się jak jasna cholera, każdy mógł mnie wyprzedzić. Ostatecznie zdechł mi licznik Atech, który miałem na góralu, nie łapie pulsu, prędkości, nic — nawet gdy zbliżę go na 5 cm do nadajnika. Dwukrotna wymiana baterii nie pomogła. Nic, dziwnego u mnie problemy chodzą piątkami, już nawet przestałem się denerwować.

Zamiast typowej niedzielnej ustawki o 8:00 spakowałem z Adamem rowery do auta i ruszyliśmy w stronę Szczyrku. Zaparkowaliśmy w Buczkowicach przy rondzie, gdzie czekał już na nas Darek, wypakowaliśmy sprzęt i jazda na trening. A trening był konkretny. Na dzień dobry Przełęcz Salmopolska od Szczyrku, zjazd do Wisły, następnie Przełęcz Kubalonka od Wisły, zjazd „Zameczkiem” i ponownie przełęcz Salmopolska, tym razem od Wisły. Łącznie 63 kilometry, ale jakie! 


Po raz pierwszy chyba cieszyłem się z braku danych dotyczących prędkości i dystansu, na podjazdach widziałem tylko to, co najważniejsze — czyli tętno. Pierwszy podjazd poszedł najciężej, bo jeszcze nie robiłem górskich podjazdów w tym roku. Ale szedłem równiutko, w swoim rytmie. Kubalonka poszła łatwiej (w sumie to „moja” przełęcz:)), choć dłużyła się — pewnie dlatego, że nie podjeżdżałem jej jeszcze od Wisły. Ostatni podjazd to już bajka — dałem chłopakom fory, bo zatrzymałem się na siusiu, a potem ładnie „przeszedłem” koło nich. A na przełęczy kupiłem sobie od bacy oscypek:)


Narysowałbym nawet trasę na bikemap, żeby wiedzieć, jakie wyło przewyższenie, ale coś kurcze nie rysuje trasy szosą, tylko jakimiś bocznymi dróżkami. Nie chce mi się w to bawić, trudno. Tak czy siak bardzo udany trening, znacznie korzystniejszy od ustawki!

Z Adamami i Ryśkiem. Nadal bez danych, ale nadajnik prędkości już zamówiony.