Dziś przyszło zrobić sobie symulację wyścigu, wybrałem więc Łaziska. Postanowiłem zrobić tak jak robiłem kiedyś — zliczanie danych z pełnej rundy w celu porównania formy. I wyszło tak:


Dystans: 32,22 km
Czas: 57:26 
Średnia prędkość: 33,6 km/h
Średnie tętno: 167 ud./min
Maks. tętno: 184 ud./min.


Pamiętam, że mój rekord z rundy to równe 34 km/h. Te 0,4 km/h różnicy to bardzo mało i może zależeć od innego natężenia ruchu (jadę przecież w ruchu otwartym), czy warunków atmosferycznych. Najlepsze (albo najgorsze) było to, że po pierwszym podjeździe czułem się zmasakrowany i myślałem, że kiepsko pójdzie. A jednak nie:) Może uda mi się przekroczyć granicę 34 km/h?

Spokojnie z Adamami i Ryśkiem. Dawno nie miałem takiego niskiego tętna, ale tak miało dziś być - spokojnie nabijanie kilometrów.

Narzekałem ostatnio na beznadziejnie wolne tempo na ustawce, prawda? Dzisiejsza ustawka pokazuje, że wystarczy choć jeden mocny zawodnik i prowokacja, żeby nie było nudno. Dziś byli raczej słabsi zawodnicy, Grzegorz pojechał sam robić 170 km, ja nie miałem jednak na to czasu. Pojechaliśmy do Płazy i z 2 mocnymi zawodnikami narzuciliśmy bardzo konkretne tempo, szczególnie na powrocie. Efekt był taki, że jechaliśmy w 3, reszta została. Dla mnie idealny trening wytrzymałości siłowej.

Dziś krótko, bo miałem tylko 1,5 na jazdę. Nie mogłem jechać wieczorem, więc tłukłem się przy +34°C — wybrałem więc Wyry, bo przynajmniej część trasy przebiega lasem. Jazda raczej w 2. strefie, do tego 2 tempówki w 3. strefie. Jazda w takim upale to czysty masochizm, ale trening sam się nie zrobi.

Regeneracja i trochę wytrzymałości. Dziś do Pszczyny przez Jankowice i powrót przez Miedźną. Głupi pomysł, bo zryli asfalt od Międzyrzecza do Jankowic. Chociaż w sumie asfalt tam był tak spieprzony, że teraz jedzie bezpieczniej, bo przynajmniej nie ma dziur. 


Dziś jeszcze poddawałem w wątpliwość skuteczność wczorajszego treningu. Było tak aż do momentu, gdy zaczął się pierwszy lekki podjazd:)

Dziś postawiłem na typowy fartlek, zasadniczo mocno ze szczególnym naciskiem na szybkie pokonywanie podjazdów, później różnicowanie obciążenia w strefach 2 i 3 z momentami odpoczynku w strefie 1. Zauważyłem jednak, że dość ciężko jest mi się zmuszać do wysiłku, gdy jadę w takim trybie — co innego, gdy narzucę sobie interwały, wtedy jadę ostro z dokładnością co do sekundy. Przy fartleku nie ma zasad i jednak ciężko się mobilizować. Będę jednak chyba stosować czasami taki trening, ponieważ interwały są dość monotonne.


Spojrzałem właśnie na dystans — połowa czerwca, a ja dopiero doszedłem do 4 tysięcy. Tragedia.

Trochę wytrzymałościowo, trochę regeneracyjnie. Na początku czułem się świeżo, ale mniej więcej od 40. kilometra zacząłem odczuwać w nogach wczorajsze interwały... szczególnie jadąc pod ten cholerny wiatr! Ale nic to, wrzuciłem lżejsze przełożenie i spokojnie dokulałem się do domu. A skoro nogi bolą, to znaczy że interwały udane... „ból przemija, chwała trwa wiecznie” :)

Dzisiejszy trening jest najlepszym przykładem tego, że czasem mniej znaczy więcej. Coś czułem, że 3 dni wypoczynku dobrze mi zrobią. Nabrałem świeżości i interwały szły elegancko, świeżutko, z odpowiednim tętnem. Zrobiłem 4 x 4 min. Później, gdy już wracałem, spotkałem w Świerczyńcu gościa na szosówce i trochę się z nim zagadałem — zamiast odbić na Tychy, pojechałem do Bojszów Nowych. Gdy zawróciłem, miałem na tyle daleko, że postanowiłem dodać jeszcze jeden interwał.

Tak naprawdę z ustawką to nie miało wiele wspólnego. Zakładałem dziś interwały lub mocną jazdę w grupie i postawiłem na to drugie. Niestety wybór padł na trasę, która chyba najmniej nadaje się na ostrzejszą jazdę (Jaworzno), a z mocnych zawodników nie było  nikogo. Zdecydowałem się jechać mimo to i to był błąd. Zrywy nie powodowały jakichkolwiek reakcji, więc dość szybko dałem sobie spokój. Tętno niemal wyłącznie w 1. strefie, więc to nawet nie była jazda wytrzymałościowa. Ot, taka  spokojna świąteczna przejażdżka.


Postanowiłem jednak uratować trening i zrobić samemu interwały już na powrocie (trasę średnio znałem). Jakby jednak nie patrzeć miałem już w nogach 70 km i zamiast zrobić interwały „na świeżości”, czułem już lekkie zmęczenie w nogach. Efekt był taki, że nie potrafiłem nawet dociągnąć tętna do progu (udało się tylko 2 razy na 4 interwały). Droga też kiepska, przejazdy kolejowe, skrzyżowania — nie dało się przejechać 3-minutowego interwału bez zwalniania.


Cóż, spieprzyłem na własne życzenie.

Lędziny, Chełm Śląski, Bieruń Nowy, Wola. Typowy trening wytrzymałości. Jechałem o 18:30, a gorąco było jak cholera.