Z Darkiem F. i Krzychem. Było jeszcze dwóch kolegów, ale urwaliśmy ich już w Międzyrzeczu. Pojechaliśmy przez Świerczyniec i Jankowice do Pszczyny, następnie przez Kryry do Suszca i standardowo przez Wyry i Kobiór do domu. Tempo bardzo szybkie - średnia z rozgrzewką i rozjazdem zbliżona do 34 km/h, ale wcale nie jestem zmęczony. Miałem z resztą w planach na dziś trochę przepalenia, ale nie było tego zbyt wiele — wg pulsometru tylko 19% czasu jazdy było powyżej 2. strefy.  Pogoda była idealna, przyjemne 20°C, brak wiatru, co zachęcało do szybkiej jazdy.


Pogodziłem wreszcie wadę wzroku z kolarstwem — nie mogłem nigdzie dostać rozsądnych okularów z wkładkami korekcyjnymi, w całych Tychach wszyscy optycy mieli ten sam model, który mi się nie podobał i przede wszystkim nie pasował. W innych (w tym Vision Express w Katowicach) proponowali mi byle gówniane okularki, nie mając chyba pojęcia jak wyglądają okulary do kolarstwa. Ostatecznie przełamałem się i stanęło na soczewkach. Noszę jednodniowe, zakładam je tylko na treningi (nawet nie zawsze, z reguły te dalsze) i wyścigi. Komfort jazdy i poziom bezpieczeństwa są nieporównywalnie wyższe. Odpadają już problemy ze zjazdami, gdzie po prostu nie mogłem się rozpędzać, bo nie byłem w stanie obserwować drogi przy dużych prędkościach. Wreszcie czuję się pewnie i bezpiecznie, a do tego mogę nosić takie okulary ochronne, jakie mi pasują do stroju:)


Okazało się, że całkiem przypadkiem w tym miesiącu zrobiłem największy dystans w swojej rowerowej karierze. Przebiłem zeszłoroczny lipiec o całe 21 km, ale liczy się:)

Wytrzymałość. Do Brzeszcz przez Bierunie Stary i Nowy, Powrót przez Miedźną.


Zmiana łańcucha przy przebiegu 27389 km.

Do Orzesza przez Wyry, później podjazd „Wawrzyńcem” do Łazisk. Stopniowe wprowadzenie wytrzymałości siłowej. 

Ustawka. Nikt jednak nie miał ochotę na wystarczająco szybką jazdę, by mi to odpowiadało, więc pojechałem z grupką do Gilowic, gdzie przeprosiłem kolegów i pojechałem swoje. Nie miałem w planach zapieprzania, ale nie wchodziłem nawet w 2. strefę jadąc z grupą. Ech, gdzie te ustawki, na których miałem problemy, żeby się utrzymać!


Miałem jechać tak jak koledzy na Kozy, ale w międzyczasie uznałem, że to mało i pojechałem z Brzeszcz do Zasola, później do Kęt DW 948, do Andrychowa DK52 (mały ruch), przed Gierałtowicami skręciłem na Osiek, dalej Zasole, Rajsko, Jedlina. Tak liczyłem, że jeszcze przed Tychami może złapię kolegów i udało mi się to w Cielmicach (wracaliśmy tą samą drogą).


Wprowadziłem sobie dziś trochę wytrzymałości siłowej, co pod wiatr na osieckich pagórkach trudne nie było:) Generalnie ostatnie 40 km to męka z wiatrem w ryj. Udany trening.

Miałem jechać sam po 7 rano, ale coś źle spałem w nocy i zdecydowałem to odespać. Gdy wstałem, zadzwoniłem jednak do Adama, bo jakoś samemu mi się odechciało jechać. Pojechaliśmy przez Lędziny, Chełm Śl do Bierunia Nowego i później przez Bieruń Stary do domu, potem jeszcze musiałem do jednego z Adamów podskoczyć, więc trochę dokręciłem po mieście. Zbyt spokojne tempo jak na trening, właśnie dlatego ostatnio trenuję sam, ale jednak czasem dobrze jest móc do kogoś zagadać. Wiało mocno, ale nietypowo, bo od wschodu.


Jutro ma trochę popadać i całe szczęście, bo rzeki  już wysychają. W niedzielę chłodniej, planuję ustawkę na przepalenie nogi — o ile będzie z kim. Najwyżej oderwę się od grupy i pojadę po swojemu.

W sumie miałem dziś nie jechać, ale pojechałem do teściów na działkę. Gdy wyjeżdżałem padało i tak szczerze pierwszy raz z przyjemnością jechałem w deszczu. Wreszcie w weekend ma się ochłodzić!

Wytrzymałość. O 8 rano było już 28 stopni. Błagam, niech popada kilka dni deszcz i ochłodzi się tak do 20°C, bo te upały są już nie do zniesienia.

Do Brzeszcz przez Lędziny, Chełm Śl., Bieruń Nowy, powrót przez Górę i Świerczyniec. Wytrzymałość i 3 tempówki, żeby nogi nie zdrewniały.

Do Brzeszcz przez Górę, następnie Wilamowice, Kęty, Czaniec, Andrychów, Polanka Wielka, Oświęcim, Brzezinka, Jedlina i dom.

Oj bolesne to było przeżycie. Jak i ostatnio, postanowiłem zrobić dziś długą wytrzymałość. Ze względu na temperaturę chciałem wyjechać koło 8, ale spadła ulewa, więc ruszyłem po 10. Jechałem w największym południowym upale, bo na jazdę wieczorem nie miałem czasu. Ponadto trochę źle obliczyłem trasę i wyszło mi 4 godziny jazdy zamiast 3.


Ostatnie 20 km to totalna bomba, a końcowe 5 km zamiast zrobić sobie rozjazd jechałem jak najszybciej, byle tylko do domu — bałem się, że jak zejdę z roweru, to już nie dam rady na niego wsiąść. Termometr w liczniku pokazywał 37,4°C. Izotonik w bidonie był zbyt gorący, żeby pić, miałem jeszcze wodę, ale ją wylewałem na łeb. Siekło mnie gorzej niż na pętli, ale tam było „tylko” 32 stopnie... nigdy więcej.

Nadal wytrzymałość. Przez Świerczyniec, Gilowice i Miedźną do Pszczyny, następnie do Suszca drogą wojewódzką nr 935, stamtąd przez Woszczyce do Orzesza (Nuttown) i przez Wyry i Kobiór do domu.


Przez Cielmice jechałem z jakimś MTB-owcem, zawsze to miło z kimś pogadać na samotnym treningu. W Pszczynie natomiast na koło siadł mi jakiś szosowiec i wiózł się tak aż do Suszca, gdzie zjechałem z DW 935. Nie przeszkadzało mi to, bo stale jechałem swoim tempem, byle tylko nie dawał zmiany:) Potem podziękował. Fajnie się jechało.