Dziś zebrałem się na ostatni, pożegnalny trening. Nie byłem nawet pewien, czy pojadę, ale ostatecznie zrobiłem sobie bardzo spokojną przejażdżkę. Przejazd typowo kompensacyjny, w tempie niemal turystycznym. Mięśnie totalnie obolałe i nogom nie bardzo chciało się kręcić:)


A poniżej podsumowanie całego pobytu w Chorwacji:


8 dni
8 treningów
20% najbardziej stromy podjazd
78 km/h prędkość maks.
594 kilometry
7143 metrów przewyższenia
11198 spalonych kcal


Na dłuższe dystanse nie miałem co liczyć ze względu na niemiłosierne upały, a na wstawanie przed 6 nie miałem ochoty — wszak byłem na urlopie i chciałem też wypocząć. Inna sprawa, że na samej wyspie Pag szosówką można objechać tylko kilka dróg, zdecydowanie faworyzowani są tu MTB-owcy:). Tak czy siak, nogi do tej pory proszą o regenerację. Było fajnie:)

Dziś chciałem powtórzyć wypad do Lun ponieważ po pierwsze bardzo mi się tam spodobało, a po drugie — za Novalją ruch samochodowy jest sporadyczny. W przeciwieństwie do pierwszego razu, teraz zjechałem na samo wybrzeże w Lun, by następnie podjechać 20% „wyciskacz łez”, na szczęście krótki i wrócić do Novalji tą samą drogą. Przed Novalją uznałem jednak, że mam za mało kilometrów i zjechałem jeszcze do Starej Novalji, a później już prosto do Pagu.


W drodze do Lun jeszcze zatrzymałem się, by pomóc jakiejś dziewczynie (ładnej) z rowerem. Nie wiem co się stało, ale wózek przerzutki tylnej zahaczył o szprychę i zblokował koło — żal mi się zrobiło i nie mogłem nie pomóc:) A następnie pomogłem żółwiowi przejść przez drogę:) Było świetnie.



Kapliczka © Qbuss



Wyciskacz łez © Qbuss



Żółwik! © Qbuss



Stara Novalja © Qbuss

Dalszy ciąg katowania podjazdów. Dziś padło na rundy od Simuni do Kolan wg załączonej mapki. Jedna runda daje 200 m przewyższenia, miałem zrobić 5, ostatecznie zrobiłem 4, bo jutro planuję dłuższy dystans z niemałą porcją przewyższenia. Z dojazdem i powrotem i tak wyszło dobrze ponad kilometr w pionie, a poza tym robiło się już zbyt ciepło — jutro muszę wyjechać wcześniej. Nie sądziłem, że to napiszę, ale jestem cały obolały i mam już dość roweru:)



Gdzieś między Mandre a Kolan © Qbuss

Nieudany trening. Miałem możliwość tylko jazdy po południu w największym upale, na domiar złego dziś nie było wiatru. Chciałem zrobić kilka razy podjazd od Pagu w stronę Novalji, ale nie byłem w stanie go podjechać nawet raz w tej patelni. Pokręciłem kilka razy na odcinku Pag-Bosana, bo chociaż tam było trochę cienia. Na hopkach kilka razy jazda nadprogowa. W sumie na 44 km i tak wyszło 600 m przewyższenia, więc całkiem nieźle. Przyjechałem ledwo żywy.

Dziś regeneracja, jechałem po południu, a nie jak zawsze — rano. Nic ciekawego, poza tym że wiało od północy:). Trasa jak poniżej, tylko w Povljanie bikemap domyślnie wybiera inną trasę. Ale z grubsza się zgadza.

Dziś w planach znów około setki, wyszło 92 km, ale przewyższenia nawet minimalnie więcej niż 2 dni temu. W dodatku nie były to krótkie hopki, ale długie, kilkukilometrowe podjazdy, do tego z dość silnym wiatrem od południa, który skutecznie odbierał siły podczas powrotu. 


Zajechałem do miejscowości Novalija, później odbiłem do Metajny, następnie do przystani promowej (świetny kilkukilometrowy zjazd szeroką szosą z super nawierzchnią). Niestety później ten zjazd należało pokonać w drugą stronę:).



Zaraz zjedziemy w dół. A potem pod górę © Qbuss


Następnie już tą samą drogą do Pagu. Muszę przyznać, że dzisiejszy trening dał mi ostro popalić, przyjechałem zmasakrowany, nogi z betonu:). Czuć przewyższenia, których w Tychach nie ma no i upał, który nie pomaga. Kilka godzin dochodziłem do siebie. Jutro regeneracja.

Po wczorajszych podjazdach dziś przyszedł dzień regeneracji. Wybrałem więc możliwie płaskie drogi, choć i tak wyszło niemal 500 m w pionie. Tym razem pojechałem na południe. W planach miałem dojazd do mostu łączącego wyspę z lądem, ale w pewnym momencie zobaczyłem obiecującą drogę odbijającą od głównej w prawo. Było świetnie, prawie bez samochodów, bo na głównej ruch był jednak spory. Powrót tą samą drogą i później jeszcze krótki rozjazd w Pagu. Pogoda dziś nieco bardziej łaskawa (chłodniejsza), choć dość mocno wiało od południa. Myślę, że to zdjęcie wyczerpuje temat, droga wręcz hipnotyzowała:)



Gdzieś na wyspie Pag © Qbuss


I jeszcze mapka:

Pierwszy dzień w Chorwacji. Dziś postawiłem na rekonesans. Jestem na wyspie Pag, która jest długa i wąska, więc wielkiego wyboru nie ma – zasadniczo można jechać w jedną stronę lub drugą. Pokręciłem się po okolicy, by zrobić rozgrzewkę i ruszyłem na północ. Na dzień dobry dość stromy podjazd ze 160 m przewyższenia, później długi zjazd... i z każdym obrotem korby podobało mi się coraz bardziej. Asfalt gładziutki, pogoda super, co rusz podjazd. Było tak fajnie, że aż dojechałem prawie do końca wyspy, robiąc w sumie niemal 100 km i 1300 m w pionie. Nie ma co pisać, więc wlepię tylko kilka fotek z aparatu w telefonie i mapkę. Chorwacja została stworzona dla kolarzy!


Widok na Pag © Qbuss


W drugą stronę nie było tak wesoło... © Qbuss


Droga do Lun © Qbuss

Wolałbym, żeby było dziś spokojniej, ale z Darkiem i Krzychem... a jak do tego wieje, to raczej lekkiej jazdy nie należy się spodziewać. I wyszedł trening siłowy na zmiany pod wiatr. Za to z wiatrem się leciało:) Średnia z całości mówi sama za siebie! W sumie nie wiedziałem zbytnio jak jadę, bo wziąłem kiepską, elektryzującą się koszulkę i pulsometr się „gubił”. Teraz 2 lub 3 dni odpoczynku.

Podlesie, Kostuchna, Murcki, Mysłowice, Lędziny, Bieruń Stary. Dziś lepiej niż w niedzielę, ale bez rewelacji. W sumie zmęczyłem się dość, ale tętno nie tak wysokie, jak chciałem — choć w sumie jak spojrzę na poprzednie wpisy, to przeważnie było podobnie. Wyjątek był, gdy jechałem z Darkiem, ale to chyba oddech konkurencji za mną mobilizował do takiego ciśnięcia, że zbliżyłem się już do tętna maksymalnego.


Jest więc lepiej, w niedziele to była jakaś chwilowa niedyspozycja. Ten tydzień spokojny, nie mam czasu zbytnio na treningi, ale to dobrze, bo odpocznę. A od soboty będę walczył na chorwackich szosach... tam nie będzie taryfy ulgowej.