Kozy duże. Chciałem dziś trochę wykorzystać całkiem mocną ekipę i pogonić się trochę po pagórkach, sprawdzić formę. Jest nieźle, chociaż brakuje wytrzymałości anaerobowej. Z drugiej strony to dopiero początek kwietnia i dopiero zaczynam trenować WA. Będzie dobrze:)

Wytrzymałość. Wiało bardzo mocno, ale przynajmniej się ociepliło.

Z Krzyśkiem przez Świerczyniec, Wolę, Harmęże do Oświęcimia, powrót przez Chełm Śl., Goławiec, Bieruń Stary. Wytrzymałość.

Lanoponiedziałkowa ustawka. Pojawił się niezły peleton, w tym kilka nowych twarzy oraz Tomek, który wrócił z Cape Epic w Afryce. Pojechaliśmy trasę Osiek „duży”. Po wczorajszym odpoczynku i piątkowych Łaziskach dziś czułem się bardzo mocny. Tempo jednak zrobiło się dość mocne już po jakiś kilkunastu kilometrach. A w Osieku pagórki i ile noga daje. Postanowiłem wykorzystać mocną stawkę i wciągnąć się w ściganie, w końcu koniec marca to już najwyższa pora. I jechało mi się doskonale, wróciłem w pierwszej grupie — zostało nas zaledwie 4. W Cielmicach dopiero odpuściłem, bo powinienem zacząć rozjazd, a chłopaki dalej jechali ostro. Pokręciłem jeszcze trochę spokojnie po mieście, żeby zrobić należyte schłodzenie i do domu. Nawet nie czuję się specjalnie zmęczony. Wszystko zarejestrowałem na kamerze, ale zanim zmontuję coś z 20 GB materiału trochę czasu minie:)

Miałem tylko mniej więcej 2 godziny wolnego, więc nie objechałem całej trasy. W Jawiszowicach odłączyłem się i pojechałem do Rajska, skąd wróciłem do domu, jadąc przez Harmęże i Wolę. Nogi po treningu na Łaziskach bolały jeszcze dziś, więc jechałem raczej spokojnie wytrzymałościowo. Poszaleję jutro:)

Pierwszy raz w tym roku runda treningowa Łaziska. Oj bolało. Już pierwszy podjazd — pod pomnik — chciałem pójść mocno, żeby sprawdzić, kiedy mi zacznie „odcinać prąd”. Ale nie odcięło do samego końca podjazdu, a pulsometr pokazał liczbę 190, a to już nie przelewki. Ogólnie dałem radę pojechać dość mocno, ale od podjazdu ul. Wawrzyńca już byłem słaby. Wszak to pierwszy trening na Łaziskach  tym roku, więc nie ma się co dziwić — będzie tylko lepiej!

Dziś w sobotę ustawiłem się tylko ja i jeden z Adamów, co było dość dziwne, bo pogoda była przyzwoita. Pojechaliśmy więc do Łazisk – zrobiliśmy typową pętlę „Łaziskową”, ale w odwrotnym kierunku, później przez Podlesie i Wesołą do Lędzin. Tam się rozdzieliliśmy — Adam pojechał na Goławiec, ja do domu. Na pagórkach kilka przepaleń nogi, bo od przyszłego tygodnia powinienem zacząć wprowadzać treningi interwałowe WA — będzie bolało, sądząc po reakcji organizmu na podjazdy, ale od czegoś trzeba zacząć. Ogólnie nie było źle jak na połowę marca.

Z Darkiem i jednym z Adamów. Wytrzymałościowo.

Dziś samemu, pojechałem do Pszczyny i później DW 935 do Suszca, następnie przez Wyry i Wilkowyje do domu. Zrobiłem sobie 2 tempówki w 3. strefie. Ogólnie jakoś ciężko mi się jechało. 

Dziś ustawka, trochę mniej ludzi niż wczoraj. Część pojechała do Kóz, ja z kilkoma osobami tylko do Wilamowic, bo po wczorajszym dystansie w zupełności wystarczyło. Myślałem, że po słabym tygodniu i wczorajszej, dość ostrej przecież, jeździe dziś będę zdychał. Nic bardziej mylnego:) Tempo nie było słabe, a cały czas w tlenie! Nogi bolały, owszem, ale wytrzymałość jest. Doskonałe podsumowanie treningowego tygodnia.