No nie wiem, czy mi się ta dzisiejsza ustawka przysłuży... jestem „opóźniony” w tym roku i dopiero powinienem robić bazę, a tu jednak trochę mocno było. Znaczy ciągle monitorowałem tętno i łącznie 68% przejechałem w tlenie (1. i 2. strefa), czyli niby ładnie. Ale reszta to 3. i wyżej, a to już niedobrze. Nawet odłączyłem się później, chcąc zrobić solidny rozjazd, ale średnie tętno nie spadło poniżej 150. Chociaż te momenty mocniejszej jazdy może nie zaszkodzą. Chłopaki jednak mają już kilometry w nogach, powinienem więcej trenować sam, swoim tempem.


Dziś można było zobaczyć, kto będzie mocny. Będzie kilku dość dobrych zawodników, Grzegorz jest poza konkurencją. Już chyba tylko na majowym Równica Uphill mam szansę skopać mu tyłek...

W niedzielę nie mogłem pojawić się na ustawce, więc zaliczyłem sobie dziś poranną jazdę. Trochę mi się nie chciało, ale wyszedł perfekcyjny trening. Wreszcie trafiam w swoje strefy, czuć, że organizm już się przyzwyczaił do regularnych jazd. Nawet słonko wyszło i nawet nie musiałem roweru czyścić z piachu przed jego wniesieniem do mieszkania:)

Z Adamami, Grzegorzem, Darkiem, Ryśkiem. Grzegorz odłączył się w Brzeszczach i pojechał do Kóz. Reszcie wystarczyło 70 km.

Samemu. Nic ciekawego, miejscami mokro, a w lasach jeszcze całkiem biało. 


Dodatkowo wprowadziłem pomniejsze korekty pozycji siodełka. Tętno jeszcze za wysokie momentami.

Ustawka, trasa Wola — Brzeszcze — Rajsko  — Jedlina.


Tego mi brakowało! Całkiem sporo nas było, ale co się dziwić — około 10 stopni, bezwietrznie, a na niebie ani jednej chmurki. Wziąłem szosówkę, wczoraj wymieniłem koło i wstępnie dostosowałem ustawienie siodła do nowej korby. Jechało się super. Organizm już się przyzwyczaił do pedałowania, pulsometr wskazał 40% czasu w 1. strefie, czyli wyszedł taki trening wytrzymałościowo-regeneracyjny, mimo że nawet kilka zmian dałem. Ale dokładnie tak miało być. Jutro chyba sobie zrobię przerwę i nawet siłkę odpuszczę, nie ma jednak co się przemęczać.

Miałem jechać na góralu, ale Adam namówił mnie na test nowej korby. A że drogi są suche...


Na początek jednak o samym treningu: koszmar. Miałem miesiąc przerwy od jeżdżenia, ale nie spodziewałem się takiego spadku formy. Gdy jechałem w tlenie nie mogłem utrzymać się za zawodnikami, którzy do tej pory zostawali mną. Gdy trzymałem się z nimi tętno skakało do 3. a nawet 4. strefy. Poprosiłem, żeby zwolnili i później było już lepiej. Dziwne, że na siłowni w zasadzie mogę pracować z takimi samymi obciążeniami co przed przerwą, a wytrzymałość siadła kompletnie. Cóż, zacznę starty dopiero od czerwca pewnie.

Teraz o modyfikacjach. Wymieniłem cały napęd, czyli suport, korbę, kasetę, łańcuch i linki z pancerzami. Stary napęd przejechał 22 000 km i mógłbym śmiało na nim jeszcze zrobić trochę aż do zajechania (kaseta przyjmowała jeszcze nowe łańcuchy, ale była już zjechana na niektórych przełożeniach). Jednak ułamał mi się fragment osi korby, więc zdecydowałem o wymianie już teraz.


Nowa korba to „powiększony” kompakt czyli 52/36 z nowej grupy 105. Wcześniej miałem kompakt 50/34 FSA Gossamer. Po dzisiejszej przejażdżce czuję te 2 ząbki więcej, niby niewiele, ale różnica jest. Prezentuje się pięknie, nieprawdaż? 



Korba FC-5800 36/52 © Qbuss


Kaseta z tej samej grupy o zestopniowaniu 12-27, dokładnie taka, jaką miałem wcześniej raczej wystarczy na beskidzkie podjazdy. Złoty łańcuch Wippermann dodaje 5 punktów do wyglądu.


Kaseta i łańcuch © Qbuss


Za sprawne działanie hamulców i przerzutek odpowiada zestaw Jagwire Racer. Pancerze idealnie komponują się z czerwonymi detalami na ramie.



Pancerze i linki © Qbuss


Do tego dochodzi nowy suport. Całość działa jak bajka, płynnie, cicho, choć pewnie trzeba będzie podregulować, bo linki się naciągną. Mam nadzieję, że napęd w tej konfiguracji wytrzyma co najmniej tyle co poprzedni (rzecz jasna z regularną wymianą łańcuchów). A mi pozostaje pokornie i systematycznie szlifować formę.

Przebieg przed zmianą łańcucha i napędu: 22 085 km

Ekspresem przed wyjazdem na Wigilię do teściów. Ciepło, ale jeszcze chyba nie jechałem pod taki silny wiatr... czasem przy podmuchach prędkość spadała poniżej 20 km/h.

Dalej napiernicza halny. Po godzinie jazdy niemal cały czas pod wiatr wykręciłem „niesamowitą” średnią 24,8 km/h. Na rondzie w Królówce powrót i tym razem z wiatrem w plecy. Jechałem przez Wilkowyje, wróciłem przez Kobiór.

Brzeszcze samemu, bo na jazdę z chłopakami nie miałem czasu.

Wytrzymałość.