Znów Wola przez Jedlinę, to już się robi nudne:) 

Wiał zimny wiatr. Raczej sucho, miejscami troszkę wilgotno.

Wyjątkowo łaskawa dla szosowców tegoroczna zima:)

Wyzdrowiałem, żona wróciła, dziecko w przedszkolu, ładna pogoda i chwila czasu — odkurzyłem szosówkę i na trening.

Ojoj, ciężko po tygodniowej przerwie. Nogi bolą jak pieron. A może to przez to, że wczoraj za bardzo przypakowałem na siłowni. Albo jednak jeszcze nie wyzdrowiałem. Oby nie.

Wpierw do Bierunia Starego, później chciałem jechać do Lędzin, ale przypomniałem sobie, że na Goławcu kładą kanalizację. Pojechałem więc standardowo na Wolę.

Spacerkiem z trzema Adamami, Darkiem i Heńkiem przez Kobiór, Orzesze, Woszczyce, Gostyń, Wilkowyje. Nadal bardzo ciepło, ale wiatr już słabszy.

70 minut jazdy wytrzymałościowej. Prawie jak na pętlę Wola, ale w Jedlinie zamiast na Wolę odbiłem w prawo na Bojszowy. Sumarycznie i tak wyszło prawie 50 km.

Nie będę narzekał na wiatr, bo o ile raz niemal uniemożliwiał jazdę z prędkością ponad 20 km/h, to jadąc w przeciwną bez większego problemu dało się jechać dwa razy tyle. Za to + 12 stopni pod koniec grudnia rzadko się zdarza.

W poniedziałek wreszcie przyszły stroje grupowe – akurat pod choinkę:) Od przyszłego roku będę zatem jeździł z kolegami w jednolitych strojach grupy Fenix Tychy... zapamiętajcie tę nazwę :P

Miała być siłownia z Adamem, ale po zarwanej nocy przez pracę rano nie miałem siły i musiałem odespać. Wstałem przed 10 wypoczęty, za oknem słońce, dość ciepło, decyzja mogła być jedna - dziś pedałujemy!

Zrobiłem z Adamem 1 dużą rundę na Wolę przez Jedlinę. Niby trochę za „nisko” jechałem, ale średnie tętno wskazuje, że jednak trening raczej owocny.

Dodatkowo właśnie dziś po raz pierwszy stuknęło mi 8000 km w sezonie.

Krótko jak na niedzielę i mało osób było. Pewnie to przez wczorajsze spotkanie grupy - ja zmyłem się z Adamami wcześniej, więc dziś byłem trzeźwy, reszta pewnie się nie oszczędzała.

Paskudnie, wilgotno i wietrznie. Czasem asfalt był suchy, czasem wilgotny a czasem całkowicie mokry. Raz na skrzyżowaniu za szeroko wziąłem zakręt, chcąc uniknąć wjechania na białą linię pod zbyt ostrym kątem i... uślizg tylnego koła na asfalcie. Jakoś to opanowałem, ale już odechciało mi się sprawdzać „drifting skills”.

Jutro ma się wypogodzić i na szczęście póki co zimy (śniegu) nie widać.

Tak jak przedwczoraj, ale pętla w drugą stronę i dojazd przez Bieruń Stary, a nie Bojszowy.

Ponuro i wilgotno. Jutro ma być słońce, ale na jutro mam zaplanowaną siłownię.

Dobrze że wyjechałem przed południem, bo teraz (godzina po powrocie, 14:00) zrobiła się gęsta mgła... w środku dnia? Dziwne.

Niby jeszcze katar i kaszel mnie męczą, ale założyłem sobie dziś lub jutro trening, a na orbitreka nie miałem chęci... zresztą taka ładna pogoda, pierwszy raz od dłuższego czasu czyściutkie niebo, słonecznie, choć trochę mroźnie.

Jedna pętla na Wolę, 70 minut w strefie 2.

Sucho, więc dziś na szosie. Wpierw Wyry, później jeszcze dokręcić na terenach przemysłowych. Dość zimno, ale słonecznie i bezwietrznie.

Zabawna, choć potencjalnie groźna sytuacja mi się zdarzyła. Jadę ja sobie przez Wilkowyje, a tu pies wybiega z bramy. Normalnie w takim przypadku przyspieszam i nie było jeszcze takiego zawodnika, którego bym nie urwał. Ten jednak był na tyle cwany, że wybiegł przede mnie, zmuszając do hamowania (jechałem raczej wolno) i odbicia. Nie mogłem też mu uciekać, bo z przeciwka nadjeżdżał dostawczak, a droga tam jest tak wąska, że nawet z osobówką ciężko się minąć. Tak się składa, że czytałem naprawdę sporo o możliwych zachowaniach w takich przypadkach (biegające samopas psy to zmora na wsiach). Zwierzak nie wykazywał agresji – jedynie wyglądał na takiego, który „chce się pobawić”. Spokojnie więc zatrzymałem się. Pies ogłupiał, a po chwili podszedł i zaczął się łasić. Gdy wracałem, już tylko siedział przed bramą i się gapił.

Naturalnie nie zmienia to faktu, że jego właściciel to debil.