Na dzisiejszy cel obrałem Tapolcę. Byłem tam kilka dni wcześniej (samochodem) i bardzo spodobało mi się to miasteczko. Akurat tego dnia pogoda była piękna (może aż za piękna, bo gorąc niemiłosierny); jechałem początkowo trasą rowerową, by po pewnym czasie skręcić na drogę i od tego czasu poruszałem się już tylko drogami. Po drodze - jak zwykle - pełno winnic w mijanych po drodze uroczych wioskach.

Kapliczka przy winnicy © Qbuss

Winnice © Qbuss

W samej Tapolcy był bardzo duży ruch, przejechałem trochę główną drogą zjechałem z niej na chybił-trafił i powłóczyłem się trochę po bocznych uliczkach, niemal całkowicie pustych, aż w końcu dojechałem nad staw młyński. Kto by się spodziewał czegoś takiego niemal w centrum miasta:

Staw młyński w Tapolcy © Qbuss

Staw młyński w Tapolcy © Qbuss

Pokręciłem się jeszcze trochę po okolicy i zacząłem powrót, jednak wybrałem inną trasę by zrobić pętelkę. A na koniec dorzucam mapkę pokonanej trasy:


Pokaż trasę GPS

Dziś kolejna wycieczka bez celu; dojechałem do Badacsony-tördemic, gdzie zawróciłem do domu - przy okazji ustalając sobie cel jednej z kolejnej wypraw: „objechać tę dzwiną górę” (jak się okazało później: góra Badacsony). Jadąc z powrotem zjechałem jeszcze do Szigliget. Chciałem wjechać na górę zamkową, ale 6 biegów to za mało...

Zamek w Szigliget © Qbuss

Druga węgierska wyprawa. Cel: Keszthely. W Balatonederics, miejscu startu, wjechałem na ścieżkę rowerową i jechałem nią aż do celu. Niesamowite są ścieżki rowerowe okalające cały Balaton. Są one na niemal całej długości prowadzone całkowicie niezależnie od dróg, z kilkoma fragmentami prowadzonymi drogami lokalnymi o niewielkim natężeniu ruchu. Trasy są pokryte asfaltem o stosunkowo dobrej jakości, a nie wyłożone jakąś idiotyczną kostką jak to najczęściej ma miejsce u nas; ponadto są one doskonale oznaczone. Sensowna, spójna sieć tras rowerowych powoduje, że korzysta z nich mnóstwo rowerzystów – turystyka rowerowa jest tam bardzo rozwinięta. Tak to wygląda:

Ścieżka rowerowa wokół Balatonu © Qbuss

Ścieżka rowerowa wokół Balatonu 2 © Qbuss

Należałoby wspomnieć coś o rowerze, którym tam jeździłem. Niestety nie miałem możliwości zabrania swojej maszyny - a wiem że wtedy nastukałbym sporo więcej kilometrów. Na miejscu były dwa rowery: zielone coś - skrzypiący wynalazek na szerokich oponach z 3-biegową przekładnią planetarną samoczynnie zmieniającą biegi i Herkules. Po chwili namysłu wybrałem to drugie. Po wyjeździe po bułki kilka dni wcześniej (wyprawa ta wyglądała tak: przez kilometr w dół i powrót - tyle samo pod górkę) wydałem wyrok: na tym nie da się jeździć. Rama za krótka. Sześć biegów z tyłu to niby więcej niż trzy, ale na tak pagórkowatą okolicę to jednak za mało; dodatkowo jakiś kretyn będący projektantem tegoż postanowił umieścić dźwignię zmiany biegów w takim miejscu, że gdy jadąc na 1. - 2. biegu stawałem na pedałach by pokonać podjazd, prawie zawsze udawało mi się kolanem wrzucić bieg o 2 wyższy. Rura podsiodłowa długa, ale kolejny idiota wsadził do niej sztycę na chyba 20 cm. Brawo, niemieckie cudo techniki. Wiedziałem jednak że mogę jeździć na tym albo w ogóle. Na ile się dało wyregulowałem rower "pod siebie" i ruszyłem. I miłe zaskoczenie: rowerek, choć ciężki, był wyposażony w slicki 1,5 cala, dzięki czemu był szybki - utrzymywanie prędkości rzędu 30 km/h na prostej nie sprawiało mi problemów. Tu z kolei był problem z hamulcami (U-brake), które przy tej prędkości jedynie spowalniały. I miał dzwonek! Pomocne, bo jak po węgiersku powiedzieć "przepraszam"? Nie powiem, że z czasem go bardzo polubiłem. Wkurzał mnie tak jak na początku, ale nie zawiódł mnie ani razu. Po prostu przyzwyczaiłem się. A tak wyglądało to cudo (co jak co, ale klasycznego wyglądu odmówić mu nie można):

Herkules © Qbuss

Do Keszthely droga prowadziła wzdłuż brzegu Balatonu. Keszthely jest jednym z większych miast w okolicy, jednak ja – traktując tę trasę bardziej jako rozgrzewkę – dojechałem tylko do dworca kolejowego, zrobiłem pętelkę i wróciłem, nie dając sobie okazji pokręcenia się po mieście i popstrykania fotek. Zresztą był duży ruch, a ja nie miałem planu miasta przy sobie. Powrót tą samą trasą. A na zakończenie fotki kolejnej winnicy w Balatonederics:

Pomnik z winnicą w tle © Qbuss

In vino veritas © Qbuss

Pierwszy z moich węgierskich wojaży. Dziś przejażdżka po okolicy Balatonederics, miejscowości, w której pomieszkiwałem sobie na czas urlopu. Ponieważ było późno i wkrótce miało się ściemnić, zrobiłem tylko krótką trasę ścieżką rowerową do stacji kolejowej Balatongyörök i powrót tą samą drogą. Wracając zaliczyłem jeszcze kurs do winiarni Szabó Pince po 4 litry dobrego lokalnego wina.


Winnica Szabó Pince

Winnica Szabó Pince © Qbuss

Wóz przy winnicy. Prawdopodobnie odwozi pijanych gości do domów.

Szabó Pince © Qbuss

Do pracy i z powrotem.

Od dwóch tygodni panują upały. Dziś najcieplej, prawie 36°C. Nie da się normalnie funkcjonować, przejażdżka możliwa dopiero wieczorem. Tak było dziś - wyjechałem trochę po 19, cel: przystanek PKP w Radostowicach. Mimo że słońce zasłoniły chmury, powietrze jest tak gęste że przy wysiłku niemal nie da się oddychać.

Podczas powrotu zaczął wiać wiatr i niespodziewanie szybko przywiał ciemne chmury. Robiło się coraz ciemniej, a wiatr stale przybierał na sile. Byłem już w Kobiórze więc przycisnąłem i zacząłem grzecznie spieprzać do domu.

Burza jednak przeszła bokiem, nawet nie popadało, ale od jutra zapowiadają ochłodzenie. Wreszcie.

Przy okazji: gdy przejeżdżałem przez Korzeniec w Kobiórze poczułem niesamowity smród. To chyba najczystsza rzeczka w okolicy, a na pewno jedyna, której woda jest przezroczysta. Teraz kolorem i zapachem przypomina Rawę. O tyle dziwne, że to stosunkowo blisko źródła i nie wiem co mogło ją tak zanieczyścić.

Z pogodą udało się wybitnie, w dzień rekord - 34,7 stopni, a jak wyjeżdżałem rano i wracałem nieco później niż zwykle, bo o 18, wiało i były chmury, więc jechało się przyjemnie.

Niepokojąca rzecz - przeskakujący łańcuch na najwyższm przełożeniu i dziwne dźwięki towarzyszące pracy przerzutki, przyczyny nie miałem czasu sprawdzić, oby nie była to oznaka poważnych kłopotów...

Udało mi się wyprzedzić pociąg osobowy wyjeżdżając z Tychów do Katowic. Fakt że wlókł się ~30 km/h, ale liczy się. Zasłużyłem sobie na piwo :P

A, stuknęło mi 2000 km w tym sezonie! Dla niektórych to śmiesznie mało, ale dla mnie jest oznaką, że z sezonu na sezon jeżdżę coraz więcej. W tym roku jeszcze 1000 km to minumum.

Dziś bazą wypadową nie były Tychy tylko Wola. Wyruszyłem bez żadnych planów, bo nie miałem pomysłu gdzie z tamtąd się wybrać. Wjechałem w las w Międzyrzeczu i wyjechałem w okolicy Studzienic na znajomą trasę, którą wracam robiąc rundkę z Tychów do Pszczyny. Pojechałem więc "pod prąd" aż do parku zamkowego - odpoczynek i powrót tą samą drogą. Później kilka godzin na działce i powrót rowerem do domu.
A teraz smaruję się maślanką bo mnie słonko troszkę poparzyło. GIG podaje 31,6 w cieniu.

Na grillowanie. Jechałem na kacu w popołudniowym żarze... jakoś pokonałem te ~20 km i przysięgłem sobie, że nigdy nie będę tego powtarzał. Nigdy.