Z Adamami i Grzegorzem, tylko że Grzegorz od razu poszedł swoim tempem. Jechałem na góralu, bo - uwaga - w tylnym kole treningowym znów mi pękła szprycha. Nie wytrzymała niesamowitego obciążenia generowanego przez stojący rower. Ciekawe, czy to ta sama, którą wymieniałem ostatnio. Tak czy siak fabryczne (stosowane jako zimowówki) koła do mojego Focusa to gówno jakich mało. Nie kupujcie kół Rodi, nie warto.


Mimo, że jechałem góralem z szosowcami tętno już było niższe, udało mi się niemal cały czas jechać w 2. strefie. Trening bardzo udany, a na jutro założę do Focusa koło Dura-Ace i wio na ustawkę.

Ponieważ słonko pięknie świeciło, wybrałem się na trening w normalnych warunkach. Trochę mokro od topniejącego śniegu, ale lepsze to niż pocenie się na orbitreku.


Niemal zaliczyłem glebę na nieodśnieżonym fragmencie DDR, więc olałem sprawę i jechałem tylko ulicą.

Wpisuję z miesięcznym opóźnieniem, data przybliżona, bez pulsometru. Pamiętam, że było ślisko. 

Ostatni raz w tym roku. Nadal poniżej zera, ale sucho i cieplej niż wczoraj, kiedy to wypizg był niesamowity. Nie brałem nawet pulsometru, miała być spokojna przejażdżka. Była do czasu, gdy w Bieruniu Starym na światłach koło mnie stanął jakiś kolarz. Jechaliśmy obaj w stronę Tychów, pod wiatr, i postanowiłem się powieźć trochę na kole. Rzecz jasna żeby dotrzymać mu tempa na ciężkim góralu musiałem mocno cisnąć. Chciałem nawet odpuścić, bo po co mi jazda w okolicy progu, jak powinienem robić bazę, ale instynkt kolarza podpowiadał, że odpuszczenie to oznaka słabości:) Powiozłem się tak kilka km, aż do miejsca, gdzie miałem odbić. Podziękowałem za zmianę i później już powoli pojechałem do domu.


Czas na podsumowanie sezonu. Rekordowego, bo do 11 000 km zabrakło mi ledwie setki. To prawie 3000 km więcej niż rok temu. Liczba startów jak na mnie w tym roku też rekordowa. Jest coraz lepiej, w stawce powoli pnę się w górę, więc jakiś tam progres jest. Bardzo dobrze, że udało nam się stworzyć grupę, bo trochę się obawiałem, że skończy się na gadaniu. Generalnie sezon 2014 był dla mnie świetny.


Plany na 2015? Rewelacji nie będzie. Przez cały styczeń będę bez roweru z powodu wyjazdu. Raczej odpuszczę sobie zawody do czerwca, chyba że przejadę się tylko na jakieś w celu treningowym. Planuję natomiast zrobić szczyt formy pod Pętlę Beskidzką, a od lutego solidnie robić bazę. Znacznie popracuję nad techniką zjazdów. Zresztą taki luźniejszy sezon chyba dobrze mi zrobi.


Będą pewne zmiany w sprzęcie, obecnie Focus stoi na w pół rozebrany. Dostanie kompletnie nowy napęd z nową korbą - starą FSA Gossamer 34x50 zamienię na nowiutką Shimano 105 (5800) 36x52. Obecnie czekam jeszcze na dostawę linek i pancerzy. Mam zamiar wrzucić fotkę po zmianie, bo będzie wyglądał jeszcze bardziej kozacko:)

Znudzony siedzeniem w domu postanowiłem pokręcić trochę. Wstępne badania stanu nawierzchni pod blokiem wykazały oblodzenie, więc upuszczam trochę powietrza z opon i jazda. Na początku nie było źle, na drogach, szczególnie tych „wyjeżdżonych”, tylko mokro. Gorzej było gdy zacząłem wracać z Bierunia, gdzieniegdzie wilgotna nawierzchnia zamieniła się w szklankę. Wracałem cholernie ostrożnie, miejscami chodnikiem - w Cielmicach było tak ślisko, że samochody jechały 20-30 km/h. Ale ostatecznie obyło się bez gleby:)

Wieczorny standard, nic nowego. Chociaż nie, koło Danone wylali nowy asfalt i znów będzie można jeździć tamtędy szosówką.

Po ciemku w okolicach Bierunia Starego. Całkiem przyjemnie. Tętno trochę za niskie.

Na góralu, bo jeszcze było mokrawo. Jak na grudzień to upał, ale znów wieje halny. Pod wiatr koszmar, a z wiatrem rozpędziłem się do 46 km/h. Fajnie wyją te klocowate opony przy takiej prędkości:)

Wytrzymałość.

Krótko, ale zawsze to 1,5 godzinki treningu odbębnione. Trochę popadało, ale lepsze to niż pocenie się na orbitreku.