Po zmroku Centurionem do Bierunia Starego. Mokro po dzisiejszej burzy, zresztą już od dłuższego czasu co dzień mamy burze. Przyjemnie, chłodno i rześko.

Dla odmiany na góralu, choć szosówkę udało się doprowadzić do porządku (czeka mnie i tak wymiana ślizgu linki pod ramą, bo kupiłem za krótki). Na 2 tury: wpierw Wyry, Żwaków, Cielmice, po południu do Bierunia Starego. W Bieruniu złapała mnie króciutka ulewa, gdy stałem na przejeździe kolejowym, a niecałe 200 m za przejazdem było już sucho. A ja moknąc czekałem, aż przetoczy się towarowy do Fiata.

Regeneracja, nietypowo - na góralu. Mąkołowiec, a gdy znudziło mi się błoto pojechałem asfaltem do Mikołowa i powrót przez lasy żwakowskie do dom.


Myślałem, że wyskoczenie dziś w las będzie dobrą alternatywą. Ale cholera po prostu przestałem lubić jazdę na góralu: wkurza mnie szeroka kierownica, każdy podjazd pokonuje się koszmarnie wolno, w ogóle jeździ się jakoś powoli i ciężko, a kręcąc na młynku czuję się jak idiota. To kwestia przyzwyczajenia, ale na szosie jest mi po prostu wygodniej.

Wiało jak cholera, więc żeby było spokojnie musiałem chować się w lasach. Poza tym jazda szosówką o 16 w piątek nie należy do przyjemnych, ruch na głównych drogach jak pieron.

Nietypowo, bo na góralu. Las żwakowski, Wyry, Gostyń, Paprocany i do dom. Głupio w tym lesie, nierówno, ciężko jechać równomiernym tempem. Ale ładnie ptaszki śpiewały.

Tydzień regeneracji, więc dziś pełen luz. Kurde, przystopowałem trochę ostatnio z jeżdżeniem :(

Gdzieś w lasach między Żwakowem a Wyrami i Gostyniem. Lekka przejażdżka w tlenie.

Paprocany + Żwaków. W sumie żaden dystans, ale wyskoczyłem odświeżyć umysł po 8 godzinach roboty i mając jeszcze jakieś 6 przed sobą. Pochmurnie, deszcz wisi w powietrzu, ale przynajmniej rześko. 

W Cenutrionie nic nie strzela, więc to jednak wina pedału w Focusie. Grrrrr... 

Wytrzymałość.

Ha! Po raz pierwszy w tym roku temperatura przekroczyła 20. kreskę! Krótkie spodenki - i żałuję, że nie wziąłem koszulki. Mimo wiatru z pewnością bym nie zmarzł. A wiało... oj wiało. Z tego powodu wziąłem górala, by schować się przed wiatrem na ile się dało w lasach. Ale i tak jednak większość asfaltami pojeździłem. A jak się dostało halnym w mordę to od razu się odechciewało pedałować.

 Wpierw pokręciłem się trochę po Tychach, później Wilkowyje, Wyry, Żwaków, Paprocany i na koniec też trochę po mieście. Wiosnę czuć już wszędzie, robi się coraz bardziej zielono (sorry za fotkę z telefonu, ale nie wożę ze sobą aparatu na treningi). 

Gdzieś pod Mikołowem © Qbuss

 Znów miałem problemy z pulsometrem - gdy jechałem ze stosunkowo równym wysiłkiem było ok, ale na zjazdach, gdy serducho odpoczywało... pokazywał wartości z kosmosu, raz nawet 202, więc nie mam pojęcia jaki był maks (koło 176 i tyle wpiszę), a i średnie pewnie nieco zawyżone. Ech, sam już nie wiem co z nim nie tak.

Wieczorna jazda po mieście, pełen relaks.